สวยสตรองในแบบ ดร.รัชดา ธนาดิเรก …ถึงอายุ 80 ก็ต้องฟิตเฟิร์ม เจอรุ่นไหนอย่าให้ใครเรียกป้า
ภาพจำของผู้หญิงเสียงเล็กๆ ที่เคยอภิปรายในสภา ทำให้เราต้องหันไปดูว่าเธอคือใคร แล้วก็จำชื่อได้ตั้งแต่วันนั้นว่าเธอคือ “ดร.รัชดา ธนาดิเรก” หรือพี่กานต์ อดีต ส.ส และอดีตอาจารย์ประจำคณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล การได้คุยในวันนี้ของคลีโอทำให้เราเจอแง่มุมใหม่ๆ ที่ไม่ว่าพี่กานต์ตั้งใจทำอะไรในชีวิตจะต้องไปให้สุดเสมอ เหมือนกับที่เธอบอกว่าอยากให้ผู้หญิงทุกคนมีร่างกายที่ดีๆ จะอายุเท่าไหร่ก็ต้องสวยและแข็งแรง เพราะพี่กานต์เองมีเป้าหมายแล้วว่าอายุ 60 เมื่อไหร่จะคว้าแชมป์ว่ายน้ำเหรียญทองมาครองให้ได้ คิดแล้วต้องลงมือทำเลยล่ะ!
เจ้าของสถิติว่ายน้ำ 4 เหรียญทองของกรุงเทพฯ
ย้อนไปตั้งแต่ตอนเด็ก พี่กานต์เล่าว่าบ้านตัวเองอยู่ริมคลองที่ฝั่งธนฯ คุณพ่ออยากให้ว่ายน้ำเลยฝึกว่ายตอน 3 ขวบ พอ 4-5 ขวบเริ่มว่ายน้ำอย่างจริงจัง เพราะคุณพ่อคุณแม่อยากเป็นนักกีฬา เป็นคนมีวินัย เงือกสาวตัวน้อยได้เกิดขึ้นตั้งแต่วันนั้น เพราะเธอคว้าแชมป์อายุต่ำกว่า 7 ปีในการว่าย 1,500 เมตรต่อเนื่องแบบไม่หยุดพัก ว่ายได้ทุกท่าโดยเฉพาะท่าผีเสื้อที่ไม่เคยแพ้ใครเลยจริงๆ “ไม่มีคำว่าเสาร์อาทิตย์ เราถูกโปรแกรมให้เลิกเรียน ทำการบ้าน 6 โมงเย็นต้องไปว่ายน้ำ ว่ายไปกลับอยู่อย่างนั้น พอ ป.2 ได้แชมป์กรุงเทพฯ 200 ปี รู้สึกว่าไม่ไหว อยู่ๆ ก็เลิกเลย เรารู้สึกประสบความสำเร็จแล้ว ชีวิตมีเป้าหมายเป็นนักกีฬา เราแข่งกับตัวเองตลอด ตรงนี้ทำให้เป็นพื้นฐานที่ดีในการมีวินัยในการใช้ชีวิตของเรา”
เล่นเทนนิสก็ติดเยาวชนทีมชาติ
ความฝันของเด็ก ป.2 อาจดูเหมือนจบอยู่ตรงนั้น แต่สำหรับเด็กหญิงกานต์ ป.4 ก็มีไฟลุกขึ้นมาเล่นกีฬาอีกครั้งแล้วก็ทำได้ดีเหมือนเดิม
“พอเลิกว่ายน้ำก็อ้วน จากเด็กฟิตแล้วไม่ทำอะไรอีกเลย เกิดมาไม่เคยมีความสุขเท่านี้ ไม่ต้องซ้อมหนัก พออ้วนตอนนั้นอยู่ ป.4 คิดว่าเราต้องเล่นกีฬาเลยไปตีเทนนิสที่คอร์ตใกล้บ้าน เริ่มมีแวว ไปแข่งเอาจริงเอาจัง เล่นเทนนิสยาวมาถึง ม.4 ได้เป็นเยาวชนทีมชาติ แล้วก็ไปสอบเทียบ ม.4 ไป ม.6 เอาสองปีที่สอบได้ไปแข่งกีฬา คิดว่าถ้าได้ดีในกีฬาเทนนิสก็จะไปเมืองนอกที่ฟลอริด้า เราอาจจะได้เรียนที่นู่นเลย พอฝึกอยู่ 3 เดือน มหิดลอินเตอร์ให้สอบก็เลยสอบเข้า จากที่จะหยุดเรียนเพื่อไปเล่นเทนนิส เปลี่ยนเป็นเข้ามหาวิทยาลัยแล้วเล่นเทนนิสไปด้วย เราไปแข่งได้เหรียญทองเทนนิสให้มหิดลสองปี เป็นเหรียญแรกของกีฬาเทนนิสของมหิดลเลยนะ ตอนนั้นจากที่จะเทิร์นโปรฯ สุดท้ายเรารู้สึกว่าลึกๆ ไม่อยากเล่นเทนนิส มันทรมานมาก เหนื่อยมาก เพราะศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ต้องไปแข่ง เวลาเรียนก็ไม่ครบ ไม่มีเวลาทำการบ้าน ชีวิตยากมาก สุดท้ายไม่เดินทางนี้ต่อ เรียนจบก็ไปเรียนต่อปริญญาโทที่อังกฤษแทน”
สุขภาพคือสิ่งที่สำคัญที่คนมองข้ามมากที่สุด
หลังจากพี่กานต์เรียนจบโทที่อังกฤษ 2 ใบ มีโอกาสได้กลับมาเป็นอาจารย์ที่มหิดลในวัยสาว 20 กว่าๆ และได้เข้ามาทำงานเป็นนักการเมืองตั้งแต่นั้นมา
“ถึงจุดหนึ่งเราเห็นปัญหาบ้านเมือง เห็นความยากลำบากของคน ทำให้อยากไปช่วยเหลือ แล้วเราก็ได้ใกล้ชิดชาวบ้าน เห็นความโชคดีในชีวิตจากที่เคยหงุดหงิดกับเรื่องเล็กๆ แต่ชาวบ้านหลายคนต้องคิดว่าลูกจะกินอะไร เรียนที่ไหน ไม่มีน้ำสะอาดใช้ ไม่มีที่ทำกิน ปัญหาของเราดูเล็กไปเลย ตอนที่เป็น ส.ส. ทำให้ได้เจอคนที่หลากหลายทุกอาชีพ เป็นงานที่ตื่นเช้ามาคิดถึงคนอื่น ไม่ได้คิดถึงตัวเอง และทำให้รู้ว่าทุกคนไม่ได้มีโอกาสในการดูแลสุขภาพ แต่อย่างน้อยวันนี้อยากให้ทุกคนมองว่าสุขภาพเป็นสิ่งที่จำเป็น ต้องมีความมุ่งมั่นมากพออย่างการออกกำลังกาย เราทำเพื่อตัวเองและคนที่รัก ถ้าแก่ไปเจ็บป่วยเป็นโรคเรื้อรังจะเป็นภาระกับคนข้างหลัง เราเห็นหลายคนเลยว่าในวันนี้มีเงินเก็บอยู่ พอแก่เจ็บป่วยถึงขั้นสิ้นเนื้อประดาตัว ขายบ้านขายทรัพย์สิน ยิ่งเป็นผู้ป่วยติดเตียง เดือนนึงค่าใช้จ่ายเยอะมาก ต้องคิดให้ได้วันนี้แล้วแหละ เราต้องทำตั้งแต่วันที่เราดูแลตัวเอง มีงานทำ ก็วางแผนการเงินและสุขภาพไปควบคู่กันเลย”
การออกกำลังทำได้ทุกที่
ระหว่างคุยกับพี่กานต์ เราเองก็สะเทือนใจไปไม่น้อย เพราะพี่กานต์ถามกลับมาว่าออกกำลังกายบ้างหรือเปล่า เลิกลั่กแล้วหนึ่งค่ะ 5555 พี่กานต์บอกว่าเอาง่ายๆ นะ เปลี่ยนนิสัยจากที่นอนดูทีวี เล่นมือถือไปกินขนมไป ลองลุกขึ้นมายกขวดน้ำแทนดัมเบล ดูซีรีส์ไปก็ขยับร่างกายไปด้วย จบตอนหนึ่งก็เบิร์นได้เยอะเลย พี่กานต์ใช้วิธีกระโดดเชือก ใช้เวลาไม่นานได้เผาผลาญดีมาก เบื่อก็ไปปั่นจักรยาน วิ่งในหมู่บ้าน เข้าฟิตเนสตามจริตแต่ละคนจะชอบ พี่กานต์ยังบอกอีกว่าเป้าหมายของตัวเองที่มองไว้คือ
“อยากเป็นแชมป์ว่ายน้ำตอนอายุ 60 ปี พี่มองเห็นชีวิตว่าเรายังอยู่ได้ถึง 85 นะ วันนี้อายุ 46 ปี ยังมีเวลาให้ใช้ชีวิตอีกเยอะ อยากดูดีสมวัยไม่ว่าจะอายุ 50-60 พี่ก็จะพยายามออกกำลังไปตามเวลาที่มี อยากเป็นสาว 50 ที่มีกล้ามดูบ้าง”
“ค่อยๆ ทำไปให้ดีที่สุด ไม่เป๊ะวันนี้ก็ไม่ต้องฝืน เรายังมีเวลา แค่อย่าผัดวันเป็นพรุ่งนี้ตลอดก็พอ”
เอาจริงๆ อนาคตข้างหน้าที่พี่กานต์ไม่ได้ทำงานเป็นนักการเมืองแล้ว อาจจะได้เจอเธอวิ่งหุ่นเซี๊ยะอยู่ริมหาดที่ไหนแห่งหนึ่งก็ได้ อ่านจบแล้วเปิดยูทูบเต้นไปรัวๆ 5 … 6 … 7… 8 … เริ่ม!
อ่านเรื่องราวอื่น ๆ ได้ที่ CLEO Thailand และ FB > CLEO
