“ความเข้าใจ” คือยารักษาที่เราสามารถทำให้คนเป็น โรคซึมเศร้า ได้

เวลามีคนพูดถึงเรื่อง โรคซึมเศร้า ดูเหมือนจะไกลตัวนะ แต่ว่ามันใกล้ตัวมากกว่าที่เราคิดมาก เอาจริงๆ เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าคนที่เรากำลังคุยด้วยอยู่นั้นกำลังเป็นซึมเศร้ารึเปล่า คนที่ดูมีความสุข ออกมาแฮงค์เอาท์กับเพื่อน สดใสร่าเริงสุดๆ ก็เป็นซึมเศร้า หรือคนที่ดูเหมือนชีวิตไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ก็ยังเป็นซึมเศร้า มีหลายคนมากที่กำลังเป็นโรคซึมเศร้าโดยที่พวกเขาไม่แสดงออกอะไรให้เรารู้เลยด้วยซ้ำ หลายคนอาจจะคิดว่าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าจะต้องเศร้าตลอดเวลา ร้องไห้ตลอดเวลา จนทำให้หลายคนทำตัวไม่ถูกเวลาที่มีคนรอบตัวเป็นโรคซึมเศร้า เพราะไม่รู้ว่าจะต้องพูดยังไง หรือทำตัวยังไงกับพวกเขาให้เกิดบาดแผลทางจิตใจน้อยที่สุด 

และนี่คือสิ่งที่คนเป็นซึมเศร้า ไม่ว่าจะเริ่มเป็นหรือเป็นมานานแล้ว อยากบอกกับทุกคนให้เข้าใจโรคซึมเศร้ามากขึ้น ว่าสิ่งที่คนเป็นโรคซึมเศร้าเจออาจไม่ใช่แบบที่ทุกคนคิดเอาไว้ก็ได้

• คนที่เป็นซึมเศร้าไม่ได้รู้สึกเศร้า หรือว่าร้องไห้ตลอดเวลานะ พวกเขาใช้ชีวิตเหมือนปกตินั่นแหละ ออกไปเรียนหนังสือ ทำงาน ใช้ชีวิตตามปกติ ยิ้มแย้ม ร่าเริง หัวเราะกับเพื่อน ร้องเพลงในรถกับแฟน แทบจะเหมือนคนที่ไม่ได้เป็นซึมเศร้าเลยด้วยซ้พ แต่สิ่งที่แตกต่างคือ พาร์ทความซึม ความหงอย ความเศร้าของพวกเขาอาจจะมากกว่าคนอื่นหน่อย และสิ่งที่พวกเขารู้สึกก็ไม่ใช่เรื่องที่เมคขึ้นมาหรือตีโพยตีพายขึ้นมาเองนะว่าเศร้าอยู่ แต่สมองของพวกเขาบอกว่าเป็นแบบนี้และรู้สึกแบบนี้จริงๆ มันคือความผิดปกติของสารที่อยู่ในสมอง อาจจะมีบางช่วงเวลาที่พวกเขาเศร้าจนดิ่ง หรือร้องไห้ไม่หยุด แต่ไม่ได้แปลว่าพวกเขาร้องไห้หรือเศร้าตลอดเวลานะ

• ความรู้สึกของคนที่เป็นซึมเศร้ามี คือความรู้สึกเดียวดาย เหมือนอยู่ตัวคนเดียว ถึงแม้ว่าในแต่ละวันพวกเขาจะถูกรายล้อมด้วยคนที่พวกเขารักและรักพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ เพื่อน แฟน หรือคนรอบข้างพวกเขารู้อยู่เสมอว่าคนเหล่านี้รักพวกเขา แต่ลึกๆ ลงไปในหัวใจของพวกเขาแล้ว มันมีความอ้างว้างและโดดเดี่ยวอยู่ข้างใน และมันเป็นแบบนั้นมาตลอด เพราะพวกเขาจะคิดว่าสุดท้ายแล้วคนที่ต้องเผชิญกับโรคซึมเศร้ามีเพียงแค่พวกเขาเท่านั้น และพวกเขาต้องผ่านมันไปให้ได้ด้วยตัวคนเดียว ถึงแม้ว่าจะมีคนรอบข้างพร้อมสู้ไปกับพวกเขาด้วยก็ตาม มันรู้สึกแบบนี้จริงๆ นะ ความรู้สึกที่ไม่มีที่ไหนเป็นที่ของพวกเขาเลย นี่คือความโดดเดี่ยวที่พวกเขารู้สึก สิ่งที่เราสามารถทำได้คือการพยายามทำให้พวกเขารู้สึกว่า พวกเขาไม่ได้โดดเดี่ยวและเผชิญหน้าอยู่คนเดียว และยังมีกำลังใจจากพวกเราอยู่ตรงนี้
• โรคซึมเศร้าก็เหมือนเงาสีดำที่คอยวิ่งไล่ตามพวกเขาอยู่ตลอดเวลา เพียงแต่ยังไม่ปรากฏตัวเท่านั้น เราไม่มีวันรู้ได้เลยว่าเงานี้จะโผล่มาตอนไหน มันไม่มีเวลาบอกเอาไว้ชัดเจน แม้แต่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ นี่เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมคนที่เป็นซึมเศร้า จากที่ยังปกติยิ้มแย้มจู่ๆ ถึงเศร้าดิ่งลงไปได้ขนาดนนั้น เพราะพวกเขาถูกเงาวิ่งตามทัน อย่ามองว่าคนซึมเศร้าเป็นคนผิดปกติหรือคนที่ไม่ควรเข้าใกล้ จริงอยู่ว่าสารในสมองของคนที่เป็นโรคซึมเศร้านั้นผิดปกติ แต่นี่คืออาการเจ็บป่วยอย่างหนึ่งที่สามารถรักษาจนหายได้  และจะยิ่งหายได้เร็วขึ้นหากเราหมั่นสังเกตอาการคนใกล้ตัวที่มีอาการ รวมถึงเป็นกำลังใจให้พวกเขาด้วยความเข้าใจ
• บางทีก็ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรเลย ปกติดีทุกอย่าง แต่ภายใต้รอยยิ้มนั้น พวกเขาแบกความรู้สึกเอาไว้เยอะเลยล่ะ คนที่เป็นซึมเศร้าอยากถูกมองว่าปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกเขาเลยเลี่ยงหรือเกรงใจที่จะทิ้งตัวลงมาหาคนรอบข้างที่รอรับฟัง พวกเขาไม่อยากรู้สึกว่าตัวเองนั้นเป็นภาระของคนอื่น แต่จริงๆ ข้างในใจหัวใจของพวกเขานั้นไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น สิ่งที่เราเห็นเป็นเพียงยอดภูเขาที่โผล่ขึ้นมาเท่านั้น

ทุกวันนี้มีคนจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ กำลังเผชิญกำลังภาวะซึมเศร้าและโรคซึมเศร้า สิ่งที่เป็นยารักษาที่เราจะสามารถเยียวยาพวกเขาได้ก็คือ “ความเข้าใจ” เข้าใจว่าสิ่งที่พวกเขากำลังเจอ เราไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่ามันหนักแค่ไหน อย่ามองว่าเรื่องแค่นี้ทำให้คนคนนึงสามารถเป็นซึมเศร้าได้ หมั่นสังเกตอาการของคนรอบข้าง ให้กำลังใจพวกเขาในระยะที่พอดีนะ

อ่านเรื่องราวอื่น ๆ ได้ที่ CLEO Thailand และ FB > CLEO

• Facebook
• Twitter
• Line