คุณอยู่คนเดียวได้ดีแค่ไหน?
ถ้ามองให้ดีๆ แล้วทั้งนักคิด นักสร้างสรรค์ นักเขียน คนเจ๋งๆ ของโลก เขาต้องอยู่กับตัวเองให้มากพอประมาณหนึ่งเลยนะ
เขาถึงสร้างงานอันโด่งดังสั่นสะเทือนออกมาได้ อย่างอีลอน มัสก์ ตั้งแต่เด็กแล้วที่เขาไม่ค่อยเล่นกับเพื่อน ตอนไปโรงเรียนเขามักจะถือหนังสือไว้ในมือ แล้วอ่านของเขาไป ไม่สนว่าเพื่อนเล่นอะไรกัน แม่เขาเองยังคิดว่าลูกมีปัญหาหรือเปล่า แต่จริงๆ เขาแค่เอนจอยการอยู่ในโลกของตัวเองมากกว่า เหมือนกับนักเขียนดังๆ อีกหลายคน ที่ไม่สามารถเจอคนเยอะๆ รอบตัวได้ เขาต้องการความนิ่งสงบกับตัวเอง ถึงจะหาคำจากก้นบึ้งของหัวใจมาได้กัน
โรบิน ชาร์มา ไลฟ์โค้ชชื่อดังบอกไว้ว่า “ทุกความสำเร็จของครีเอเตอร์ดังๆ ทั้งหลาย มาจากการที่เขาได้ตกผลึกกับตัวเองข้างใน และคุณไม่สามารถทำได้ ถ้าไม่หาเวลาทำกับตัวเองคนเดียว” เวลาเราอยู่กับเพื่อนหลายๆ คน เราจะคิดอะไรลึกๆ ไม่ได้ เพราะเราอยากสนุกมากกว่า เบลซ พาสคาล นักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศสบอกว่า “ความไปไม่ถึงของมนุษย์ คือการที่คุณไม่มีความสามารถที่จะนั่งคนเดียวเงียบๆ ในห้องหนึ่งนั่นเอง”
จริงๆ แล้วมองไปรอบๆ ตัว คนทุกวันนี้ไขว่คว้าหาเงิน ชื่อเสียง ของที่อยากได้กันเยอะนะ หรือคิดว่าการได้นอนพูล วิลล่าหรูๆ คือที่สุดของสิ่งที่ต้องไปให้ถึง แต่จริงๆ แล้วโรบินบอกว่า
“ความผ่อนคลายกับตัวเอง การอยู่กับตัวเองได้โดยไม่ต้องมีสิ่งเร้ามากมาย คือความหรูหราที่แท้จริงต่างหาก”
เราเคยถามตัวเองไหมว่า? ทำไมเราถึงไปไม่ถึงฝันเสียที ตอนที่เราอยู่คนเดียว เราทำอะไร หรือเวลาในแต่ละวันของเรา เราเอาไปทำอะไร ถ้าเรานั่งคุยโทรศัพท์กับเพื่อนนานๆ ไปเดินช้อปปิ้ง ดูเน็ทฟลิกซ์ทั้งวัน เราจะไม่มีทางได้สร้างอะไรของตัวเองแน่นอน เราคือผู้กำหนดเวลาให้ตัวเราเอง แล้วเรามักหาข้ออ้างบอกตัวเองว่า “ก็ฉันไม่มีเวลา” จริงๆ แล้วเราไม่ได้ฉกฉวยเวลาที่ได้อยู่คนเดียว อย่างมีคุณภาพมากกว่านะ
ที่สำคัญคือเราได้หาเวลาเพื่อที่จะได้ “ชอบตัวเราเอง” อย่างลึกซึ้งบ้างไหม? หรือเรามัวแต่คิดเปรียบเทียบตัวเรากับคนอื่นแล้วจบด้วยประโยคว่า “ฉันไม่เห็นจะมีอะไรดีเลย” ทั้งหมดเลยกลับมาที่ “เราได้สร้างความสัมพันธ์กับตัวเอง ดีพอหรือยัง?” แปลว่าอะไร แปลว่าเราชอบที่เราเป็นไหม เรารู้ว่าเราทำอะไรได้ดีไหม เราอยากไปให้ถึงอะไร อะไรทำให้เราผ่อนคลาย มีความสุข อะไรที่เราอยากได้แบบแทงยาวไกลๆ เราอยากให้ตัวเองยิ้ม เอนจอย ต่อยอดสิ่งต่างๆ คิดอะไรลึกซึ้งขึ้นเพื่อความสุขในระยะยาวไหม เราเคยให้กำลังใจตัวเอง เป็นเพื่อนกับตัวเอง ปลอบตัวเองเป็น มีแง่มุมบวกๆ ให้ตัวเองมีกำลังใจฮึด เราเคยสร้างสิ่งเหล่านี้ให้ตัวเองหรือยัง?
และเราได้ยินเสียงความกลัวของเรา จนอยากปะทะให้เอาชนะความกลัวให้ได้ไหม? จนกระทั่งเราได้รู้จักตัวเองดีพอว่า ถ้าเครียด ฉันทำแบบนี้แล้วหาย ถ้าโมโห ฉันจะคิดแบบนี้ ถ้ากลัว ฉันต้องรับมือเช่นนี้ แต่ละคนเองก็มีช่วงเวลาสำหรับตัวเองไม่เหมือนกัน บางคนจะออกไปเดินเล่นหลังประชุมเครียดๆ แล้วมีความสุขขึ้น บางคนวิ่งตอนเช้าเพื่อให้มีพลังไปทำอะไรของวันได้ หรือบางคนต้องเขียนออกมา จะปลดปล่อยได้ดีที่สุด
ทั้งหมดนี้เราจะทำไม่ได้ดีเลย ถ้าเราอยู่รายล้อมคนมากมาย เราถึงจำเป็นที่จะต้องมีเวลาให้เราได้อยู่คนเดียว แล้วเราจะได้ยินเสียงของตัวเราเอง บางคนบอกว่าไม่มีเวลาให้ตัวเอง อยากให้ลองคิดอีกนิดว่า หรือเป็นเพราะเราน่ะ กลัวที่จะอยู่กับตัวเราเอง กลัวว่าเราจะดูเหงาไป กลัวความเงียบ เรากำลังหนีอะไรอยู่หรือเปล่า?
ถ้าใครไม่เคยให้ตัวเองได้อยู่คนเดียว แล้วท่องไปในความเป็นเราจริงๆ อาจจะยากอยู่สักหน่อยในตอนแรกนะ เราอาจไปเจอความเป็นเราที่เราไม่ชอบ หรือเจอความเบื่อสุดๆ อะไรบางอย่าง แต่ถ้าเราเจอแล้ว และลองหาทางลงให้ตัวเอง อ่านหนังสือ เดินเล่น ทำสวน นั่งมองต้นไม้เฉยๆ สิ่งเหล่านี้จะนำพาเราไปต่อ เพราะเราได้เริ่มเรียนรู้จักตัวเราเองอย่างแท้จริงแล้ว จากที่ไม่รู้ว่าฉันมีฝันอะไร ฉันทำอะไรเก่งบ้าง ทุกสิ่งจะค่อยๆ ผุดขึ้นมาให้คำตอบเราตรงหน้า เราอาจมีทิศทางของชีวิตใหม่ๆ ที่เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยก็ได้นะ
