ทริปภูกระดึง ขึ้นแล้วลงเลย แค่ขากับใจก็พอ

ก้อย คือเพื่อนสาวตัวแม่แคมป์ปิ้งของเรา ทุกทริปที่ก้อยไปจะต้องวิวสวยมาก อินสไปร์มาก และโหดมาก ทริปภูกระดึง นี้ก้อยท้าทายพลังขา และพลังในของตัวเองด้วยการขึ้น และลงภูกระดึงภายใน 1 วัน อ่านแล้วอินสไปร์เนอะ ถ้าใจได้ ลองลุยแบบก้อยและเพ็ญกันเลย ก้อยเล่าว่า..

ทริปภูกระดึง รอบนี้มีกฎเข้มข้นเกี่ยวกับการควบคุมสถานการณ์โรคระบาด ต้องจองผ่าน แอพ Queq สามารถจองล่วงหน้าได้ 14 วัน มีแบ่งช่วงเวลาต่างๆให้จอง กำหนดให้ขึ้นตามช่วงเวลาที่จองเท่านั้น

ดาว์นโหลดแอพ QueQ ได้ที่นี่เลย Google Play / App Store

พอถึงวัน-เวลาก็แสดงการจองในแอพให้เจ้าหน้าที่ดู ตรงจุดที่ 1

ต่อจุดที่2 ด้วย แสดงประวัติการฉีดวัคซีน หรือ vaccine certificate จะได้รับบัตรผ่าน.. ให้เอาบัตรนี้ไปยื่นที่ประตูทางขึ้น

หากยังไม่เคยฉีดวัคซีนไปจุดถัดไป จุดที่ 3 คือ ตรวจ ATK ตรงนี้กันเลยค่ะ ถ้าผลลบ ก็เอาบัตรผ่านไป

หากมีสัมภาระให้ฝากที่จุดที่ 4 เผื่อให้ลูกหาบแบกขึ้นไป

ส่วนเรานั้น รับวัคซีนมา ครบถ้วน sv2 + az1 กันทั้งคู่ ไม่มีสัมภาระใดๆ ก็ไปถึงจุดที่2 รับบัตรผ่านมาก็ ขึ้นโลด!

เริ่มออกเดิน 6:45 ผ่านไปทุกซำด้วยจังหวะใครจังหวะมัน หนทางไม่ทรมานสำหรับก้อยเท่าไหร่ ที่ทรมานคงเป็นมลพิษทางเสียง พยายามตั้งสติ เดินสับหนีเสียงรบกวนต่างๆ ใครเคยไปภูกระดึงน่าจะทราบว่าเสียงอะไร บางคนชอบ บางคนไม่ชอบ บางคนเต้นตาม บางคนเดินหนี นี่เป็นประเภทหลัง

เจอวิวอลังหมอกไล้ยอดภูเขาตอน 7:20 สวยจับใจ

3 ชม. ผ่านไป เพิ่งถึงบันไดสูงชันพิงผา เพ็ญเดินย้อนมารับ ใช่ค่ะนางถึงหลังแปไปพักใหญ่แล้ว เป็นห่วงเราเลยย้อนลงมาตามหา

เส้นทางจากหลังแปไปผาหล่มสัก อันนี้ ธุดงค์ของจริง เฟว้งฟว้าง เดินบนถนนทรายที่แดดลงเฉียงๆ บรรยากาศเศร้าหน่อยๆ ตอนเดินผ่านเวิ้งที่ไฟป่าเคยเผาผลาญ บนทางเดิน มีคราบเขม่าสีดำที่ถูกฝนชะมาเมื่อ สามสัปดาห์ก่อน ตัดกับทรายสีขาว มีใบสนปะปนบางๆ พระอาทิตย์ทำงานอย่างแข็งขัน ดีกรีความร้อนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เราแทบไม่แวะผาใดๆ เลยในระหว่างทาง เร่งเดินสับขาผ่านความร้อนนี้ไปให้ไวที่สุด

เที่ยงครึ่งถึงผาหล่มสัก ความงอแงเพราะหิวเพราะร้อนใน สองกิโลเมตรก่อนหน้านี้มลายลงไป ด้วยโอเลี้ยงเย็นๆ แก้วใหญ่ ข้าว ขนม อิ่มแล้วก็อะถ่ายรูปเป็นที่ระทึกว่ามาถึงแล้ว

บ่ายค่อนเกือบบ่ายสอง รีบเดินย้อนกลับทางเดิม ครานี้คือแวะถ่ายรูปนั่นนี่นู้นกันเยอะอยู่ แต่เนื่องจากเรามีเวลากำหนดอยู่ต้องถึงหลังแปไม่เกินบ่ายสี่โมง แล้วเดินลง

ทางลงพันสามร้อยเมตรแรกคือบันไดชันสลับหินลื่น ทำสปีดไม่ค่อยได้เลย เกือบลื่นล้มไปสามครั้งเพราะรองเท้าคู่ที่เลือกไม่ได้ใช้มาปีกว่า สภาพพื้นแข็งมากไม่ยืดหยุ่น เลยเอาให้ปลอดภัยดีกว่า เพราะทางแฉะหินเปียก เสียเวลาตรงนี้ไปเยอะ เราแอบเอาลูกหาบเป็นหัวลาก ตามเขาอยู่ห่างๆ เพราะบนเส้นทางตอนเย็นอาจจะจ๊ะเอ๋กับพี่ใหญ่ได้

เดินสับจังหวะลูกหาบจนถึงซำแฮก ฟ้าเริ่มใกล้จะหมดแสง มีคนตามมาข้างหลัง ตอนแรกกะจะเอาคนนี้เดินเป็นเพื่อน แต่เขาสั่งเราว่าเดินช้าๆหน่อยๆ ไม่ได้อะ พี่ลูกหาบหัวลากสองคนลับตาไปแล้ว มันช้าไม่ได้ มันจะมืดคาป่านะเธอ เลยเดินสับลากเธอคนนั้นลงมา แต่ลากไม่สำเร็จเธอคนนั้นคงตามไม่ไหว หลุดช่วงกันตอนไหนไม่รู้ เลยเร่งไปเดินเกาะกลุ่มกับลูกหาบ ทีนี้ฟ้ามืดลงไปแล้วเห็นไฟตรงที่ทำการลางๆ นั่นแหละฮะมาถึงซะที สิ้นสุด ลงมาถึงข้างล่าง 18:20 วันเดียวทริปภูกระดึงซะที “อย่าหาทำอีก” บอกตัวเองแบบนี้

เข้าที่พักพออาบน้ำเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้าแห้ง เท่านั้นแหละ มองหน้ากัน ถ้าพรุ่งนี้มีคิวว่างหกโมงเช้าขึ้นอีกรอบเนอะ กดดู Queq โชคดีอะไรอย่างงี้ มันเต็ม ฮ่าาาาาาาา”