ทันทีที่พี่โยถอดชุดออก เหลือเพียงชุดว่ายน้ำวันพีซลายใบไม้ของเธอเท่านั้นล่ะ ผู้หญิงอย่างเราก็ต้องครางในใจ พี่โยมีหุ่นที่ดูแข็งแรง เฟิร์ม เรียวขาอดีตท้อปโมเดลของพี่โย เป็นกล้ามเนื้อทั้งขา ขับกับผิวสีแทนของเธอ และเมื่อผู้หญิงหุ่นแบบนี้ยิ้มออกมาทั้งหมดในหน้า พี่โยต้องอยู่กับคลื่น กับน้ำ กับลม กับฟ้านี่ล่ะ ความอิสระของจิตวิญญาณพี่โยฉายออกมาทันที
เรานัดเจอกับพี่โยที่ Kauai Wave & Surf บึงน้ำสำหรับเล่นเวคเซิร์ฟแถวปทุมธานี พี่ยุ้ย และพี่เติ้งเจ้าของที่นี่เป็นคนชวนเราให้มาเจอพี่โย “คลีโอมาเล่นเวคเซิร์ฟด้วยกันนะคะ” เป็นคำเชิญของพี่ยุ้ยกับยิ้มทั้งหน้าที่ฟรี สปิริตไม่แพ้พี่โย ก่อนพี่โยจะมาถึงเลยได้คุยกับพี่ยุ้ย พี่อ้อและเพื่อนๆ ถึงเรื่องของเวคเซิร์ฟ “เติ้ง น้องชายพี่เขาเล่น แล้วเขาก็เลยอยากหาที่เปิดสอนคนให้คนเล่นด้วย” เรามองหาพี่เติ้งตามคำบอกของพี่ยุ้ย นั่น! พี่เติ้งกำลังขับเรืออยู่ “ใช่ๆ เติ้งเขาขับเรือให้คนที่มาเล่นตลอด พอเรานึกอยากทำธุรกิจนี้ เติ้งก็หาที่ แล้วก็เสกให้เกิดขึ้นมาเลยทันที” แล้วเราก็เห็นเรือที่พี่เติ้งขับ กำลังมีลูกค้าหนุ่มสาวนั่งอยู่บนเรือ กับสาวคนหนึ่งที่ถูกเรือลาก ขึ้นไปยืนบนบอร์ดแล้ว
“เวคเซิร์ฟคือกีฬาที่เรือจะทำคลื่นในน้ำได้ คนเล่นจะลงไปพร้อมบอร์ด และจับเชือกยืนขึ้นมา พอมั่นใจก็จะปล่อยเชือก ล้อตัวเองบนบอร์ด เหมือนเล่นเซิร์ฟในทะเล” พี่ยุ้ยเล่าให้ฟัง หันไปอีกทีสาวคนนั้นที่ยืนอยู่บนบอร์ดก็ล้มลงไปในน้ำ เห็นเรือวนกลับมารับ แล้วเธอก็จับเชื่อพร้อมขึ้นบอร์ดอีกครั้ง “เล่นเวคเซิร์ฟปลอดภัย ไม่เจ็บตัว ไม่อันตราย เรามีครูสอนคอยดูตลอด ถ้าล้มก็แค่หล่นไปในน้ำ แล้วก็จับบอร์ดขึ้นมาใหม่ได้” แต่ดูแล้วน่าจะยากอยู่กว่าจะปล่อยมือจากเชือกแล้วยืนบนบอร์ดเฉยๆ สวยๆ พี่อ้อ เพื่อนพี่ยุ้ยเองก็ลองเล่นมาเหมือนกัน บอกว่า “เวคเซิร์ฟไม่มีกฎใดๆ เลย บางคนก็เล่นได้ทันที บางคนก็ต้องฝึกสักพัก ไม่เกี่ยวกับหุ่นด้วย จะอยู่ที่บาลานซ์อย่างเดียว”
แล้วก็ถึงตอนที่เราจะได้ลงเรือไปกับพี่โย พี่โยมาแล้ว เตรียมตัวเรียบร้อย เธอแค่ชุดที่ใส่ ถอดหมวก แล้วก็ลงเรือทันที หันไปอีกที พี่โยกระโดดลงน้ำไปแล้ว เป็นที่รู้กันว่าพี่โยว่ายน้ำเก่งมาก เธอเคยแข่งไอรอนแมนมาหลายครั้ง แข่งไตรกีฬาก็เคยมาแล้ว พอพี่โยลงน้ำก็เลยดูชิลล์ๆ เป็นธรรมชาติ แป๊บเดียวเลย พี่เติ้งที่ยิ้มตลอดเวลาก็สตาร์ทเครื่องเรือ ให้สัญญาณพี่โย และขับออกไป พี่โยหน้าเริ่มไม่ยิ้ม มีสมาธิ เตรียมตัวดึงเชือกแล้วโยนตัวขึ้นบนบอร์ดได้แบบสง่าๆ เออเนอะ! ผู้หญิงบนเซิร์ฟนี่เท่เป็นบ้าเลย พี่โยเริ่มจากจับเชือกด้วยสองมือ แล้วก็ปล่อยมือเหลือข้างเดียว เธอหัวเราะขึ้นมานิดหนึ่ง แล้วก็เบนสายตากลับมาโฟกัสบนผิวน้ำ เรือทำคลื่นแล้ว รู้เลยว่าพี่โยกำลังพยายามทรงตัวเพื่อจะปล่อยเชือก แล้วเธอก็เหวี่ยงเชือกลงน้ำปล่อยออกไป
เราเห็นผู้หญิงหุ่นดีจัด โย ยศวดี กำลังยืนล้อคลื่นอยู่ ผมลีบน้ำ สายตาที่ยังระวังนิดๆ และยิ้มที่ค่อยๆ เผยอออกมา รอบแรกพี่โยยังทรงตัวได้ไม่นาน เธอล้ม หัวเราะ เรือวนไปรับ เอาใหม่ จนรอบที่ 3 เท่านั้น พี่โยก็กลายเป็นสาวโต้คลื่นเหมือนมืออาชีฟ ถ้าใส่ฉาดซีจีข้างหลังเป็นทะเล พี่โยก็เหมือนสาวกำลังเซิร์ฟอยู่บอนไดบีช เราอยู่บนเรือกับพี่โยจนฟ้ามืด ได้แสงไฟบนเรือ แรงน้ำ เงาของต้นไม้รายล้อม มองไปไกลๆ เห็นแพที่พี่ยุ้ยกำลังปิ้งย่างอาหาร มีเสียงเพลง และคราวนี้พี่โยดูเอนจอยกับความอิสระของตัวเองเป็นรอบสุดท้าย “พอแล้วเนอะ” แล้วเธอก็ว่ายน้ำมาขึ้นเรือ สะบัดผม เห็นได้ชัดเลยว่าแววตาพี่โยมีความสุข หันมาอีกทีเจอพี่เติ้ง เลยถามพี่เติ้งว่า เป็นยังไงบ้างพี่? “มีความสุขครับ” พี่เติ้งบอกว่า สิ่งที่เขาทำคือสิ่งที่รัก เขาชอบเห็นคนมาเล่นแล้วได้ฟรี สปิริตกับตัวเอง เขาชอบที่เพื่อนๆ นั่งกันบนเรือ แล้วรอคิวตัวเองเล่น หยอกล้อกัน เชียร์กัน พี่เติ้งขับเรือตั้งแต่เช้าถึงค่ำ แต่พี่เติ้งบอกว่า “ไม่เหนื่อยเลย”
เราขึ้นจากเรือไปที่แพของพี่ยุ้ย บรรยากาศเริ่มครึ้มขึ้น ถึงตอนนี้พี่โยเปลี่ยนชุดแล้ว เป็นช่วงเวลาที่พี่ยุ้ยบอกว่า “ทุกคนจะหิวมาก” อาหาร เครื่องดื่ม เพลง เสียงเพื่อนคุยกัน ท้องฟ้ากลายเป็นน้ำเงินเข้มแต่เรืองแสง เราบอกลาพี่ยุ้ย พี่โย พี่เติ้งและทุกคน เดินถอยออกมาเรื่อยๆ ท้องฟ้ากับน้ำกว้างเหลือเกิน เวคเซิร์ฟทำให้สดชื่น แล้วก็ทึ่งในพลังใจของพี่โยที่เธอบอกว่า “พลังกายจะทำให้พลังใจเราแข็งแรง และพลังใจจะทำให้กายของเราไม่ท้อ” กีฬาจะทำให้เราอยู่กับตัวเองได้ ไม่กังวลกับอะไร เศร้าก็หายเศร้า ไม่ต้องเอาใครเป็นที่ตั้งของชีวิต และมียิ้มทั้งหน้าทั้งตาแบบทุกคนที่เราเจอวันนี้เลย
ขอขอบคุณพี่โย ยศวดี พี่ยุ้ย พี่เติ้ง พี่อ้อ และทุกๆ คนที่ @kauaiwaveandsurf
