ตอนที่ยังเด็กกว่านี้ แม้จนถึงตอนนี้ก็ตามเราก็คือคนดื้อคนหนึ่ง ที่จะไม่เชื่ออะไรที่ผู้ใหญ่บอกสักเท่าไหร่จนกว่าจะได้เจอกับตัวเอง แล้วก็พบว่ามันเป็นอย่างนี้แหละ ไม่แปลกอะไร เพราะก็ไม่ใช่ทุกเรื่องของคนอาบน้ำร้อนมาก่อนแล้วน้ำมันจะยังคงร้อนที่เรา
เรื่องจริงในวันนั้น พอโลกเปลี่ยนไป อาจจะมาสอนคนยุคใหม่ไม่ได้อีกแล้ว แต่ก็ไม่ปฏิเสธหรอกว่าหลายอย่างที่ผู้ใหญ่เคยสอนมา ตอนเด็กๆ ไม่เข้าใจ รู้สึกต่อต้าน จนถึงวัยหนึ่งเราจะเข้าใจในแบบของเรา เมื่อเราเจอกับมันด้วยตัวเอง และก็มีบางข้อคิดที่เราหวังอยากให้ตัวเองในวัยที่เด็กกว่านี้เข้าใจซะ ก่อนที่จะทำพลาดแล้วมานั่งเสียดายทีหลัง
.
มีแผนสำรองเสมอ
หรือที่เรียกกันว่า plan b กับเรื่องที่เราตั้งอกตั้งใจนักหนา ทุกเรื่องในชีวิตมันมีเปอร์เซ็นต์ที่จะล้มเหลว ถึงแม้ว่าแผนของเราจะรัดกุมแค่ไหน แต่อย่าลืมเผื่อใจเอาไว้วางแผนสองด้วย อย่างที่เห็นชัดง่ายๆ เลยใครจะรู้ว่าอยู่ดีๆ จะมีโรคระบาดที่ทำให้เรา ไม่ใช่แค่ไม่ได้ไปไหนตามใจอยาก แต่หลายคนตกงาน สูญเสียคนในครอบครัว และอะไรหลายอย่างที่ไม่คาดฝันเลยว่าจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ชีวิตก็ปกติดี
อาจจะมีคนที่มีแผนสำรองของชีวิตวางเอาไว้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะตั้งรับทัน และเผลอๆ ในสถานการณ์ชีวิตช่วงนี้ เราต่างต้องการมากกว่า แพลน บี ด้วยซ้ำ
.
จงใจดี
โลกต้องการคนใจดี เราไม่ได้จำเป็นต้องซ้ำเติมใครเพื่อความสะใจหรือทำมันอย่างเอาเป็นเอาตายเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องที่ต้องทำ ถ้าเจอคนทำผิดเรียกร้องได้ใช้เครื่องมืดจัดการให้ถูก แต่กับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นใครทำอะไรไม่ถูกใจ พนักงานบริการเราช้า คอมเพลนได้แต่ไม่จำเป็นต้องใช้อารมณ์ เพราะนอกจากมันแผ่ส่งไปให้คนรอบข้างแล้ว ที่เดือดปุดอยู่ข้างในมันเบิร์นหัวใจเราเองนี่แหละ
เราไม่รู้ว่าคนที่เราใส่อารมณ์ลงไปในวันนั้นมันอาจเป็นวันที่แย่ของเขาอยู่แล้ว และเราก็คือคนสะกิดด้ายเส้นบางเส้นสุดท้ายของเขา เราอาจจะไม่ต้องโอบอ้อมอารีใจดีกับทุกคนอย่างท่วมท้น บาลานซ์ความใจร้ายและใจดีกับคนรอบข้างให้พอดี แต่ถ้าคุณเป็นคนที่ไม่เสียใจทีหลังและแฮปปี้ที่ได้สวมบทตัวร้ายในการ์ตูนดิสนีย์แล้วล่ะก็ข้อคิดข้อนี้คงเปลี่ยนอะไรคุณไม่ได้
.
ทำความเข้าใจวัยเด็กของเรา
นี่อาจเป็นสิ่งที่ยากที่สุดในชีวิตของเราตอนนี้ที่จะมองย้อนกลับไปทำความเข้าใจช่วงวัยที่ซับซ้อนและผ่านมาแล้ว ไม่มีใครเติบโตมาอย่างสมบูรณ์แบบทุกด้าน แม้แต่คนที่มีทั้งโอกาสและเกิดมาบนกองเงินกองทอง เชื่อสิว่าเขาต้องพลาดอะไรบางอย่างไป อาจจะรู้หรือไม่อันนั้นก็อีกเรื่อง
ตัวตนและเรื่องราวที่เราเชื่อว่าเราเป็นและเจอะเจอมาในวัยเด็กมันสะท้อนภาพตัวเราในปัจจุบัน (และอาจจะยังได้ไปต่อในอนาคต) เสมอ เราต่างจะมีความเชื่อฝังใจอะไรบางอย่าง เหตุผลที่เป็นคนแบบนี้ มีบางมุมของตัวเราที่เราเองอาจจะไม่พอใจนัก ถ้าอยากจะแก้นิสัยอะไรอาจจะเริ่มจากการมองให้เห็นว่าอะไรทำให้เราเป็นแบบนี้ ก็ต้องยอมรับ แล้วค่อยๆ ปรับเปลี่ยนให้เรากลายเป็นตัวเรานี่แหละ แต่ดีขึ้น
มีวุฒิภาวะทางอารมณ์
ยิ่งเวลาผ่านไป ยิ่งต้องสะสมสิ่งนี้ให้เป็นไปตามวัยมากขึ้น ไม่อย่างนั้นจะถูกตราหน้าว่าโตแต่ตัว ความคิดความอ่านความเข้าใจโลกยังเหมือนเด็กวัยหารสองของอายุจริง ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ได้น่าภูมิใจ ลองคิดถึงหัวหน้าที่แสนจะงี่เง่าที่จัดการอะไรในบริษัทไม่ได้เรื่องสักอย่าง ใช้อำนาจในทางที่ผิด และตอบรับกับปัญหาได้อย่างพังพินาศ จนทำให้เราเองนั่นแหละที่เป็นคนต้องไปจากความวายป่วงนี้
คนที่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์ ยกตัวอย่างง่ายๆ คือคนมีความรับผิดชอบต่อผลลัพธ์การตัดสินใจของตัวเองและหน้าที่ที่รับผิดชอบ มีความเห็นอกเห็นใจ เป็นคนที่เชื่อถือได้ ผิดพลาดเป็นและรู้จักยอมรับการช่วยเหลือ เคารพตัวเองและคนอื่น ก็ง่ายๆ คือโตเป็นผู้ใหญ่ทางความคิดให้ทันวัยของเรานั่นแหละ
.
อย่าพยายามเปลี่ยนใคร
ไม่ใช่ทุกคนที่มองเห็นข้อเสียของตัวเอง หรือเขาอาจจะมองเห็นบางสิ่งที่คนอื่นเห็นว่าเป็นข้อเสียของเขา แต่เขากลับมองว่ามันเป็นจุดเด่น นั่นเลยเป็นเหตุผลว่าหากเรายังคงต้องการคนบางคนในชีวิต เราอาจต้องข้ามการเปลี่ยนตัวเขาไปถ้าเขาไม่ได้อยากเปลี่ยนอะไร
มันจริงมากว่าไม่มีใครเปลี่ยนใครได้ นอกซะจากว่าใครบางคนอาจเป็นแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่จนทำให้คนๆ หนึ่งอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ซึ่งก็ต้องยอมรับเถอะว่า เราอาจจะไม่ใช่คนๆ นั้นและมันก็โอเค เราไม่ได้ต่ำต้อยด้อยค่าอะไร
.
เลือกคู่ครองให้ดี
ข้อนี้สำคัญ เดี๋ยวจะบอกว่าทำไม แต่การเลือกคู่ครองให้ดีเป็นสิ่งที่ไม่ยาก ไม่ง่าย ถ้าเอาใจเป็นกลางแล้วเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องสบายๆ ที่ยากก็เพราะเรามีใจที่เอนเอียงในเรื่องของความรักเสมอ เราจะรู้สึกว่าคนที่เรารักมีดีทุกอย่างเลย แล้วค่อยมาวงเล็บข้างหลัง ‘แต่ติดที่อย่างเดียว’ เช่น โกหก, นอกใจ, ทำร้ายร่างกาย เป็นต้น แล้วย้ำหลอกๆ กับตัวเองว่า แต่ที่เหลือเขามีดีหมดเลย
อย่างนั้นไม่ได้เรียกว่า มีดีหมดเลย หรอกนะ เขาเรียกว่ามีข้อเสียข้อใหญ่ ที่เราพร้อมจะมองข้ามไป แม้ว่ามันจะเป็นเสี้ยนหนามตำหัวใจไปตลอดชีวิต อย่างนั้นแหละถึงได้บอกว่า จงเลือกคู่ครองให้ดี เพราะถ้าเลือกแล้วไม่ดี เชื่อเถอะว่า ไม่มีคู่ครองเลยสบายใจกว่า
.
รักษาความสัมพันธ์ที่สำคัญ
ยิ่งวันเวลาผ่านไปเราอาจจะยิ่งหลงลืมไปว่าใครคือคนที่สำคัญจริงๆ ในชีวิตเรา และเช่นกันสำหรับบางคนยิ่งวันเวลาผ่านไปอาจจะยิ่งเห็นว่าความจริงแล้วชีวิตมีคนสำคัญจริงๆ อยู่ไม่กี่คน ซึ่งเราจะเรียกคนเหล่านั้นว่า คนในวงกลมชั้นในที่สุด อย่างเช่นครอบครัวที่เราเติบโตมา เพื่อนสนิทไม่กี่คน คนรัก และสัตว์เลี้ยง
ความสัมพันธ์ที่สำคัญสังเกตดูว่าจะไม่ toxic หรือเป็นพิษกับชีวิตเรา เขาจะไม่ใช่คนที่ขวางทางของเรา ไม่อิจฉาหรือใส่ร้าย ไม่ตั้งคำถามแต่พยายามทำความเข้าใจ และการรักษามันไม่ได้ยากอะไรเลย แค่ให้เวลา ใส่ใจ และเข้าใจพวกเขาเหมือนกันเท่านั้นเอง
.
รักตัวเอง
เป็นสิ่งที่เราท่องจำแต่กับบางคนอาจจะยังไม่ขึ้นใจ หรือเข้าใจว่าผิดเกี่ยวกับคำง่ายๆ คำนี้ เราอาจกำลังรักตัวเองผิดวิธีอยู่ก็ได้ หลายคนเข้าใจว่ารักตัวเองคือการอยากได้อะไรก็ต้องได้ ตามใจตัวเอง ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายตัวเองเด็ดขาด (ยกเว้นคนที่อยากจะให้ทำ) แต่ความจริงแล้วมันง่ายกว่านั้นมาก
รักตัวเองเลยง่ายๆ คือให้เกียรติตัวเอง รู้ว่าเราเหมาะหรือไม่เหมาะกับอะไร บางอย่างสู้ให้ตายเพื่อให้ได้มาแต่คุณค่าของเราไม่เหลือแล้วนะ ถึงไม่รู้สึกอับอายคนอื่นแต่เวลาส่องกระจกต้องรู้สึกบ้าง อย่างเช่นแฟนคนอื่น ที่สาปแช่งให้เขาเลิกกันเสียที เพราะเชื่อว่าหลังจากนี้ตัวเลือกต่อไปจะต้องเป็นเราแน่ๆ ต่อให้เราได้เป็นลำดับถัดไปก็จริงนะ แต่เธอด้อยค่าตัวเองลงไปอย่างไม่น่าเชื่อเลยว่านี่คือคนที่บอกว่ากำลังทำเพื่อตัวเอง
ไม่ได้มีใครใส่ใจเรื่องของเราขนาดนั้น
เราเองเคยเป็นคนที่แคร์ความเห็นหรือสายตาของคนรอบข้างมาก ทำแบบนี้แล้วคนจะคิดยังไง พูดแบบนี้ออกไปแล้วคนจะรู้สึกยังไง และเรื่องแบบนี้ถ้าวันเวลาไม่ผ่านไปเราก็ไม่มีวันรู้หรอกว่า มันไม่ได้มีใครจ้องจะจับผิดเราอย่างที่เราเคยระแวงอย่างนั้นหรอก ทุกคนต่างก็กำลังโฟกัสอยู่กับเรื่องของตัวเองกันทั้งนั้น มันอาจจะมีบ้างคนที่ปากก็อยากจะวิจารณ์การกระทำของคนอื่นแบบไม่ลืมหูลืมตา แต่สุดท้ายเขาก็จะลืมมันไป
คนที่ไม่ลืมคือเรา กลับเอาคำพูดของคนอื่นมานั่งคิดแล้วคิดอีก จนคิดว่าตัวเราเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ อ้อ! ขอแทรกอีกข้อในตรงนี้เลยว่า สิ่งที่คนอื่นคิดหรือพูดเกี่ยวกับเรามันไม่ใช่เราทั้งหมดอย่างแน่นอน
.
เราทุกคนมีเวลาไม่เท่ากันและมีมันอย่างจำกัด
และจะบอกว่ามันเสียเวลามาก ถ้ามัวแต่นั่งแคร์ว่าใครจะคิดยังไงเกี่ยวกับตัวเรา ตัดเอาคอมเมนต์ที่ไม่ได้มีประโยชน์อะไรออกไปจากชีวิตซะ ทั้งในโลกออนไลน์และออฟไลน์ ที่บอกว่าเอาเฉพาะไม่มีประโยชน์ออกไป เพราะบางความเห็นของคนอื่นก็มีประโยชน์ในแง่ที่ทำให้เราได้เห็นว่าเราควรหรือสามารถดีขึ้นตรงไหนบ้าง บางอย่างที่ทำไปก็เพราะไม่รู้ว่ามันส่งผลเสียต่อใครบ้าง และถ้าเราได้รู้ก็เอามาปรับปรุง
เราทุกคนมีเวลาไม่เท่ากันหรอกในหนึ่งชีวิต แต่ในหนึ่งวันมี 24 ชั่วโมงเท่ากันแน่นอน และบางทีก็เผลอคิดว่าจะมีวันพรุ่งนี้ตลอดไป ในความจริงแล้วเราอาจไม่ได้ตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น เพราะฉะนั้นนี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายในคอนเทนต์นี้ที่อยากจะบอกคือจัดสรรเวลาให้ดี อย่าเสียไปกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง หรืออะไรที่ไม่สำคัญ ใช้มันให้คุ้มค่า เราจะได้ไม่เสียดายว่า วันนั้นนั้นจะทำอย่างนั้น เหมือนที่รู้สึกกับบางเรื่องในวันนี้
