The Rescue ทำให้เชื่อเรื่องปาฏิหาริย์อีกครั้ง

30 กว่าปีที่รอกอดอุ่นๆ จากแม่…เคยคิดสั้นเกือบตาย วันนี้เธอได้แม่ที่อยากได้มาตลอดชีวิต

เพราะเราเชื่อว่าชีวิตของผู้หญิงทุกคนมีเรื่องราว และเรื่องที่ทำให้ใจสั่นสะท้านได้คงไม่พ้นเรื่องความรักของแม่และปมในวัยเด็ก เหมือนกับที่ หญิง-ณัฏฐณิชชา เอกอัครปุลพัชร์ ที่หัวใจเริ่มต้นกับความโดดเดี่ยว แต่จบลงได้ด้วยความอบอุ่น เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่โชคชะตา แต่สิ่งที่เธอตามหามานาน วันนี้หญิงได้คำตอบด้วยตัวเอง และรู้สึกถึงความรักจริงๆ ของแม่แบบไม่ตั้งคำถามในเวลา 30 กว่าปีที่รอคอยมา กุมหัวใจไว้ดีๆ ก่อนอ่านเรื่องราวของเธอไปด้วยกัน “แม่ของหญิงมีลูกตั้งแต่อายุยังน้อย เราโตมาพ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็กๆ เห็นภาพพ่อแม่ทะเลาะกันจนสุดท้ายเขาก็เลิกกัน พ่อแอบมารับเราไปเล่นบ้านย่าช่วงกลางวันตอนไปโรงเรียน แม่ก็มาแย่งคืนแล้วเขาจะทะเลาะกัน พ่อมาหาเรื่อยๆ ช่วง ป.3-4 ยังจำได้ว่าพ่อซื้อจักรยานให้แล้วเอามาวางไว้บนหัวสะพานหน้าบ้านที่เป็นคลอง เพราะบ้านอยู่ที่ฉะเชิงเทรา ยังจำแววตานั้นของพ่อได้ดี ภาพจำตอนเด็กของเราเลยคือ แม่ออกไปทำงานให้เราอยู่กับยาย หนึ่งปีจะเจอกัน 1-2 ครั้ง เรารอแม่หน้าบ้านทุกวัน มองไปที่เรือทุกลำเผื่อเขาจะกลับมา แล้วถ้าแม่มาเราจะร้องไห้ตาม ไปปีนต้นมะขามหลังบ้านให้แม่เอาเราไปอยู่ด้วย เราขาดความรักหนักมาก จน ป.4 แม่แต่งงานใหม่และพาเราไปอยู่ด้วยตอน ป.6 เรายิ่งเสียใจหนักมาก รู้สึกว่าตัวเองเป็นอากาศธาตุในบ้านนั้น เห็นแม่มีความสุขกับครอบครัวใหม่ แต่เราเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในบ้าน” ชีวิตของหญิงโตมาด้วยความกลัวแม่มาก “แม่จะตาขวาง ดุมาก ใส่เสื้อสั้นๆ หน่อยด่าเลย เราไม่เคยคุยกัน ไม่ใช่แม่ลูกที่ปรึกษากันได้ ตลอดช่วงมัธยมต้น รู้สึกบ้านไม่น่าอยู่ แม่ทำงานกลับดึก […]

สารคดีที่ทำให้สั่นสะเทือนที่สุด และให้ความหวังต่อจิตวิญญาณข้างในมากที่สุดเรื่องหนึ่งเลย

The Rescue สร้างโดย National Geographic Documentray Films ใจยังสั่นๆ อยู่หลังจากดูเรื่องนี้จบ ยังลุกไปทำอะไรไม่ได้ เหมือนขอตกอยู่ในอาการอะไรบางอย่างก่อนสักพัก

เรื่องนี้ทำได้เหมือนเราเข้าไปนั่งอยู่ในถ้ำจริงๆ กับพวกเขา วิธีเล่าเรื่องละเอียด เรียล สวยงาม ขนาดว่าเรารู้ว่าเด็กๆ ปลอดภัยทุกคน ตอนดูยังลุ้นตามไปด้วย แล้วไม่ได้เป็นแค่สารคดีช่วยชีวิตเด็กๆ 12 คน แต่คือการเล่าความเป็นนักดำน้ำในถ้ำ ความเสียสละ ความเป็นไปไม่ได้ที่เป็นไปได้ เรื่องเล่าของเรื่องนี้เลยเต็มไปทั้งใจ

“ที่พวกเรามาดำน้ำในถ้ำก็เป็นเพราะเอนจอย อีโก้ของเรา แล้วก็เราไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง”

ใครจะคิดว่านี่คือคำพูดที่พวกเขาพูดออกมากัน ทุกคนบอกว่านักดำน้ำในถ้ำ เล่นกีฬาเป็นทีมได้ไม่ดี พวกเขาตรงกันข้ามกับนักบอล เขาจึงอยากหาโลกที่เขาจะรู้สึกสงบ เงียบ และอิสระ ใครๆ อาจจะรู้สึกว่าถ้ำน่ากลัว แต่พวกเขากลับรู้สึกว่าปลอดภัย และยินดีที่จะเข้าไปใช้เวลานานๆ ในนั้น

สารคดีดำเนินเรื่องได้ดีมากๆ ทุกเหตุการณ์คือจริงหมด แต่เราจะเห็นความในใจของนักดำน้ำมากขึ้นมากๆ ว่าเขารู้สึกยังไงกัน

“เราทำไม่ได้หรอก”

“ไม่มีทางให้เด็กออกมาได้”

“ยาสลบอันตรายมากๆ เป็นไปไม่ได้”

เกือบตลอดเรื่องเราจะเห็นว่าไม่ว่าจะยังไง ทีมนักดำน้ำจะบอกว่า

“เราช่วยเขาออกมาไม่ได้หรอก”

พอดำเข้าไปเจอเด็กครั้งแรก ดีใจนะ แต่เขากลับบอกว่า “เด็กไม่มีทางออกมาได้”

แต่ก็มีประโยคต่อมาด้วยเหมือนกันว่า

“แต่เราก็เดินจากเขาไปไม่ได้”

พวกเขาจึงต้องลองทำสิ่งที่ทุกคนคิดว่าเป็นไปไม่ได้นั่น ไม่ใช่ว่ามองบวก หรือเชื่อมั่นในตัวเองนะ แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น และเขาเดินจากไปเช่นนี้ไม่ได้

ปาฏิหาริย์จึงเกิดขึ้น

ตอนท้ายเรื่อง Rick นักดำน้ำในถ้ำชาวอังกฤษ ที่ได้ชื่อว่าเป็นนักดำน้ำในถ้ำที่เก่งที่สุดในโลกพูดว่า

“สิ่งที่ผมอุทิศตนให้มาตลอด กีฬาเล็กๆ ที่ไม่มีใครสนใจ..ผมภูมิใจนะ”

เรื่องเล็กๆ สิ่งเล็กๆ ความหลงใหลเล็กๆ ที่เราทำและตั้งใจ ฝึกฝน อดทน อยู่กับมันหลายๆ ปี ใครจะคิดว่าอาจจะสร้างปาฏิหาริย์อะไรให้ใคร แบบที่เราไม่มีทางรู้เลยก็ได้

ไม่ว่าจะเจออะไร ยินดีกับสิ่งที่เราเป็น เลือกสิ่งที่ชอบ ที่อาจไม่ต้องเหมือนใคร ถ้ามันทำให้เราสงบและอิสระแล้ว นั่นก็ที่สุดสำหรับเรา และอาจจะใครอีกหลายๆ คนเลยแล้วล่ะ

รับชมได้ที่ Disney+ Hotstar Thailand

Like us! CLEO Thailand

WWW.CLEOTHAILAND.COM