เราตอนอายุ 20 เหมือนเป็นคนละคนกับตอนวัย 30 ดูได้จากการนัดเพื่อนเก่า บทสนทนาเปลี่ยนไป เรื่องที่หัวเราะไม่เหมือนเดิม และเราก็มั่นใจว่าพอเข้า 40 ก็จะเป็นฉันในอีกเวอร์ชั่นแน่นอน เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งการเปลี่ยนงาน คนในครอบครัวเริ่มจากไป งานที่เคยคิดว่าเราเก่งก็ไม่ใช่แล้ว ดังนั้นเราในภาพเด็กสาว 20 ที่สดใสเจอหลายเรื่องราวจนกลายเป็นคนเงียบๆ ในวัย 30 ตอนนี้คิดว่าเข้าใจโลกแล้วกลับมีพี่ๆ ที่อายุ 40 ไปแล้วบอกว่าทุกอย่างที่เราเคยเครียดจะเปลี่ยนใหม่หมด เลยทำให้เราอยากรู้ว่าเราจะค้นพบความเป็นตัวเองมากที่สุดตอนอายุเท่าไหร่กันแน่
นักวิทยาศาสตร์ด้านพฤติกรรมอย่างนิค ฮอบสัน เล่าว่ามีงานวิจัยล่าสุดที่บอกว่าตัวตนของเราจะแสดงออกมาเต็มที่เหมือนไวน์ขวดเป็นหมื่นหมักบ่มจนถึงเวลาดื่ม เหมือนทุเรียนที่สุกงอมกำลังพอดี เกิดขึ้นเมื่อเราอายุ 50 ปีซึ่งคนที่วิจัยออกมาบอกว่าผิดคาดเลยนะ เพราะพวกเขาคิดว่าอยู่ในช่วงวัย 30 กว่าๆ ที่คนเริ่มสร้างรากฐานอะไรหลายๆ อย่างแล้ว
คนอายุ 50 จะมีความคิดที่เคลียร์ชัดมากขึ้นว่าเราเป็นใคร และอะไรที่สำคัญกับชีวิตจริงๆ ดังนั้นคนวัยนี้จะค่อยๆ เลือกสิ่งแวดล้อมและคนที่จะอยู่ด้วยแล้วรู้สึกพอดีกับตัวเอง คนที่เชื่อในกันและกัน สังคมทำงานของคนวัยเลขห้าจะสะท้อนความเป็นตัวเขาที่ชัดเจนมากที่สุด บางคนเคยโลดแล่นในวงการเอเจนซีสุดเท่ แต่วัย 50 ออกไปปลูกผักเงียบๆ ดีกว่า และถึงเราจะยังไม่ได้อายุ 50 แต่การเตรียมตัวตั้งแต่วันนี้ เราจะเป็นผู้หญิงอายุ 50 ที่ไม่ใช่มนุษย์ป้าให้เด็กมันแซว แต่เป็นคนรุ่นเก๋าผู้มากด้วยประสบการณ์แทน
-มองหาคนรุ่นใหม่ที่คอยมาแทนเราเวลาที่ชีวิตเขยิบไปอีกขั้น
เราเคยเป็นพนักงานรุ่นใหม่ไฟแรง แล้วเป็นซีเนียร์ เป็นรองผู้จัดการ เป็นผู้จัดการ ค่อยๆ ขยับตำแหน่งหรือความเชี่ยวชาญไปทีละช่วง อย่าลืมมองหาคนที่มาแทนเราไปเรื่อยๆ ถ้าอายุ 30 ก็หันไปมองน้องๆ 20 กว่าๆ ช่วยให้เขาเก่งขึ้น สร้างไกด์ไลน์ชีวิตด้านต่างๆ ที่เราเคยผ่านมา เป็นพี่ที่รอฟังน้องๆ ตรงนี้เสมอ คอยซัพพอร์ตใจน้องๆ เมื่อต้องการ พอเป็นพี่สาว 40 ผ่านความจัดจ้านในชีวิต คำแนะนำของเราจะสั้นๆ แต่ตรงจุด เวลาใครมาปรึกษาไม่ค่อยคุยเวิ่นๆ เน้นให้รุ่นน้องกลับไปแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ให้พวกเขาเข้มแข็งและมองว่าเรื่องที่เขาเจอผ่านไปได้สบายมาก
-เตรียมพร้อมกับสิ่งใหม่ที่จะเข้ามา
ในวันที่เราแค่มีริ้วรอย หน้าหย่อนคล้อยนิดเดียว ยังรู้สึกว่าอะไรกันๆ ความแก่มาเยือนแล้วเหรอ แต่พี่ๆ วัย 50 จะต้องเจอกับความเสื่อมของร่างกายและการรับรู้ต่างๆ ที่ไม่ดีเหมือนเดิม อารมณ์ประมาณพ่อแม่เราที่สอนเขาเรื่องเทคโนโลยีเท่าไหร่ก็ไม่จำนี่แหละ ไหนจะความกังวลตอนเกษียณ เงินที่ต้องมั่นคงแล้วหรือยัง เพราะอาจจะทำงานได้ไม่กี่ปี จะโดนเลย์ออฟวันไหนยังไม่รู้ ซึ่งถ้าเรามีสติคิดถึงตัวเองตอนอายุ 50 ตั้งแต่วันนี้จะทำให้เตรียมตัวรับมือได้เนิ่นๆ ไม่แพนิคมากเกินไปเมื่อถึงวันนั้น
เมื่อเรารู้แล้วว่าความเป็นตัวเองที่แท้จริงเป็นยังไง ขอให้เราในวัย 50 ได้ส่งต่อความรู้ดีๆ ไปให้เจเนอเรชั่นถัดไป หรือข้ามเจนไปที่วัยใหม่ๆ ไม่ว่าเราจะอยู่ในวัย 20, 30, 40 ตอนนี้มองหาพี่ๆ วัย 50 แล้วไปรับวิสดอมจากพวกเขาด่วน!