เมื่อคืนก่อนเพื่อนคนหนึ่งโทรมาระบายความในใจแบบเร็วๆ ว่า แม้ว่าเธอจะเลิกรากับคนๆ หนึ่งไปนานนับปีแล้ว แต่ก็เพิ่งมารู้ว่าตอนที่กิ๊กกั๊กกันนั้นมันอาจจะไม่ใช่เขาจริงๆ อย่างน้อยตอนนั้นเขาก็ไม่ได้ใช้ชื่อนี้ เธอบอกว่าเพิ่งเห็นเพื่อนในเฟสบุ๊คเรียกเขาด้วยอีกชื่อ และทั้งสองชื่อนั้นมันไม่ใช่ฉายา!
การค้นพบใหม่นี้ทำให้เธองงว่า แล้วตกลงที่ผ่านมาเธอรู้จักเขา ชอบเขาที่ตัวเขาจริงๆ หรือว่ามันคือภาพมายากันแน่
“ความจริงมันไม่ได้สำคัญอะไรแล้ว แต่ต่อไปเราจะรู้ได้ยังไงว่าไม่ได้สานสัมพันธ์กับแอคหลุมของใครในชีวิตจริงอยู่”
เราได้แต่เงียบเพราะก็ไม่รู้เหมือนกัน “บางทีแอคหลุมอาจจะจริงกว่าแอคจริงก็ได้นะ” ลองมองในมุมกลับกัน เพราะส่วนใหญ่ในโลกออนไลน์ คนเราแชร์ความรู้สึกจริงในแอคหลุมมากกว่าแอคจริงที่ต้องคีพภาพลักษณ์ให้ดูดี แต่ก็จริงของเพื่อนยังดีที่เธอรู้ว่าอย่างน้อยเรื่องนี้มันก็ผ่านตัวเธอไปนานแล้ว
ทำความเข้าใจทำไมต้อง ‘แอคหลุม’
เราได้ยินคำนี้บ่อยๆ ในโลกออนไลน์ ไม่ว่าจะในทวิตเตอร์หรืออินสตาแกรม ความจริงแล้วก็คล้ายๆ สร้างเพจในเฟสบุ๊คให้มีคาแรคเตอร์ในแบบที่คนๆ นึงอยากจะเป็น หรือเป็นแต่เปิดเผยไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ถ้าในโลกออนไลน์นะ
เหมือนว่าจะเป็นเทรนด์ของคนยุคใหม่ไปแล้วที่จะต้องมีสองตัวตน แอคเคานต์ที่ถูกเปิดสาธารณะ จะเป็นภาพที่เขาอยากให้คนอื่นเห็น ภาพสวย แคปชั่นดี โพสต์สิ่งที่คนอยากจะเห็น แต่แอคเคานต์ที่ปิดเอาไว้ให้ตามแค่ไม่กี่คนนี่เอ็กคลูซีฟ คนดังหลายคนมีสิ่งนี้และชื่อที่ใช้จะทำให้คนทั่วไปคาดเดาไม่ออกเลยด้วย
กับแอคเคานต์ในโลกออนไลน์น่ะ มันพอจะเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ คนจะแชร์แต่สิ่งที่อยากจะแชร์ไม่ว่าจะแอคเคานต์แบบไหน มันเป็นเหมือนโลกทดลองของคนยุคใหม่ให้พวกเขาได้สำรวจตัวตน และได้เป็นในสิ่งที่อยากเป็น แต่แน่นอนว่าไม่ว่าจะโลกออนไลน์หรือโลกจริง สองสิ่งนี้มันส่งผลต่อกันและกันอย่างเลี่ยงไม่ได้
ส่วนในความเป็นจริงมันก็คืออยู่กับว่าตัวตนของคนๆ นั้นถูกนำไปใช้และสานสัมพันธ์แบบไหนกับผู้คน และการรับรู้ของอีกฝ่ายด้วยว่าศรัทธาในสิ่งที่เห็นมากแค่ไหน ยกตัวอย่างเหมือนเวลาเราชอบศิลปินหรือดาราสักคน มีแฟนคลับจำนวนมาก ที่ชอบและมองเห็นศิลปินคนนั้นในมุมที่เขาเปิดเผย และพร้อมจะเข้าใจว่าเขาก็มีโลกส่วนตัวที่อาจจะไม่ถูกใจเราสักเท่าไหร่ แต่มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับชีวิตของเรา เขาทำพลาดเมื่อไหร่ เราก็ไม่เจ็บมาก
มันแทบจะไม่ใช่เรื่องแปลกแล้วถ้าคนเราจะมีโลกหลายๆ ใบ แอคเคานต์หลายๆ อัน แค่ในแต่ละใบมันต้องถูกสร้างขึ้นเพื่อคนละจุดหมายของชีวิต โลกของครอบครัว โลกของเพื่อน โลกของงาน โลกของสิ่งที่ชอบ มันจะต้องเปิดประตูไปมาหาสู่กันได้ แบ่งแยกจากกันได้ และถูกจัดลำดับให้เป็น
ส่วนคราวหน้าน่ะเหรอ เราจะรู้ได้ยังไงว่าไม่ได้กำลังสานสัมพันธ์กับตัวตนที่สองของใครอีกคนอยู่ ไม่มีทางรู้หรอก แต่เราว่ามันเกิดขึ้นได้ บางคนก็ไม่ได้ข้องใจอะไร จะตัวตนไหนก็ขอคบกับคนที่สบายใจ คนที่เป็นแอคเคานต์หลัก และไม่ได้คบใครซ้อนอยู่ในแอคเคานต์อื่นๆ ก็พอ
ไม่ว่าโลกที่เรากำลังเปิดประตูเข้าไป มันจะเป็นโลกของคนที่เราแอบชอบ ละครหรือนิยายที่ทำให้เราอินมากๆ หรือจินตนาการเพ้อฝันอะไรไปเรื่อย เรื่องจริงหรือไม่ เชื่อได้มากแค่ไหน แรงปะทะมันก็อาจขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของจิตใจเราด้วยเหมือนกันนะ ความรู้สึกของคนที่ผิดหวังกับสิ่งที่เขาเชื่อมากๆ มันทำร้ายสภาพจิตใจ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เชื่ออะไรบนโลกนี้อีกเลย แบ่งรับแบ่งสู้มีเอาไว้ใช้กับเรื่องแบบนี้นี่แหละ ยอมให้ตัวเองผิดหวังได้บ้าง เจอกับคนปลอมๆ แล้วปล่อยวางให้เร็ว
การฝังหัวใจลงไปในอะไรลึกมาก คาดหวังกับอะไรบางอย่างจนไม่สามารถผิดหวังได้เลย มันเสี่ยงที่จะทำให้หัวใจสลาย พอถึงเวลานั้นแอคเคานต์ที่ถูกลบจะไม่ใช่แอคหลุมหรือแอคจริงของใคร แต่กลายเป็นของเราเองนี่แหละ